Ελάτε να πάμε μαζί μια βόλτα στην όμορφη Ελλάδα μας για να δούμε “από κοντά” πώς εορτάζεται το Πάσχα, αυτή η Μεγάλη Γιορτή της Ορθοδοξίας.
Ξεκινάμε;;;
Πάμε λοιπόν…
Το Πάσχα στην γενέτειρα του Ομήρου, την Χίο, είναι μοναδικό.
Αν και όχι ο πιο δηµοφιλής προορισµός, το πολυσυλλεκτικό νησί στα βορειοανατολικά του Αιγαίου διεκδικεί δυναµικά τους εκδροµείς, µιας και το Πάσχα εκεί είναι ένα από τα πιο… εκρηκτικά που θα συναντήσετε στην Ελλάδα, λόγω του γνωστού εθίµου του! Και µπορεί ο καιρός να µην ευνοεί ακόµα τις εξερευνήσεις στις παραλίες µε την άγρια οµορφιά και τα δεκάδες πανέµορφα χωριά της, η Χώρα όµως θα κρατήσει αµείωτο το ενδιαφέρον σας.
Το νησί, την περίοδο του Πάσχα πρωταγωνιστεί και ο λόγος, φυσικά, δεν είναι άλλος από τον περίφηµο –και αρκετά επικίνδυνο– ρουκετοπόλεµο στον Βροντάδο, που αποτελεί must see για όποιον βρεθεί εδώ. Βέβαια, οι παραδόσεις καλά κρατούν σε όλα τα χωριά µε αµέτρητες εκκλησίες, βυζαντινά µοναστήρια και ξωκλήσια να ενισχύουν την ατµόσφαιρα, αλλά και µέσα στη Χώρα µε δεκάδες πατροπαράδοτες πρακτικές να µας βάζουν στο κλίµα των ηµερών.
Οι προετοιµασίες για το Πάσχα ξεκινούν αρκετό καιρό πριν από τη Μεγάλη Εβδοµάδα, µε το άσπρισµα και ασβέστωµα των σπιτιών. Τη Μεγάλη Δευτέρα οι νοικοκυρές ψήνουν τα παραδοσιακά λαµπριάτικα κουλούρια, µε τη µοσχοβολιστή µυρωδιά της βανίλιας να «γεµίζει» τον αέρα του νησιού.
Ο Ρουκετοπόλεμος
Το χαρακτηριστικό έθιµο του ρουκετοπόλεµου το Μεγάλο Σάββατο στο χωριό Βροντάδος (6 χλµ. βόρεια από την πόλη) ανάµεσα στις ενορίες του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας της Ερειθανής. Χιλιάδες αυτοσχέδιες ρουκέτες σηµαδεύουν τον τρούλο και το έµβληµα του Αγίου Μάρκου από τη µία και το ρολόι της Παναγίας της Ερειθανής από την άλλη και ο πόλεµος ξεκινά από το απόγευµα µε τα… πυρά να εκτοξεύονται εκατέρωθεν σωρηδόν, ενώ ακολουθεί µια προσωρινή παύση για να προσέλθουν οι πιστοί στην εκκλησία.
Μόλις ακουστεί το «Χριστός Ανέστη» η… µάχη φτάνει στο αποκορύφωµα µε τις φωτιές να σκίζουν και πάλι τον ουρανό προσφέροντας στους επισκέπτες ένα… εκρηκτικό και εντυπωσιακό θέαµα! Αν πάλι δεν θέλετε να βρίσκεστε στο επίκεντρο των γεγονότων, προτιµήστε να το παρακολουθήσετε από την ιερά µονή Αγίου Μακαρίου στις πλαγιές του όρους Αίπος πάνω από τον Βροντάδο.
Το Μεγάλο Σάββατο κατευθυνθείτε στο νοτιοδυτικό κοµµάτι του νησιού, στο χωριό Μεστά (35 χλµ. από την πόλη), το πιο καλά διατηρηµένο από τα περίφηµα Μαστιχοχώρια, για να παρακολουθήσετε το κάψιµο του Ιούδα. Το έθιµο, σε αντίθεση µε άλλα µέρη της Ελλάδας, γίνεται το βράδυ της Ανάστασης και οι νέοι του χωριού προετοιµάζουν όλη την ηµέρα τον τεράστιο φανό στην πλατεία, ενώ όλη τη νύχτα δεν σταµατούν και τα πυροτεχνήµατα.
Η προετοιµασία των ρουκετών αρχίζει σχεδόν αµέσως µετά το Πάσχα για να είναι έτοιµες την επόµενη χρονιά. Τα τελευταία χρόνια οι ποσότητες των ρουκετών που κατασκευάζονται φτάνουν τις µερικές χιλιάδες και το θέαµα που παρουσιάζουν στον ανοιξιάτικο ουρανό το βράδυ της Ανάστασης είναι πραγµατικά φαντασµαγορικό!
Κέρκυρα
Το Πάσχα στην Κέρκυρα αποτελεί μία μοναδική εμπειρία! Θεωρείται το διασημότερο Πάσχα της Ελλάδας. Αυτή η αρμονική σύζευξη ενετικών εθίμων και ορθόδοξων παραδόσεων δημιουργεί μια ιδιαίτερη εμπειρία που έστω και μία φορά πρέπει να βιώσετε.
Οι εκδηλώσεις της Μεγάλης Εβδομάδας, είναι οι γιορτές που φέρνουν κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες στο νησί και κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον κατοίκων και επισκεπτών.
Οι εκδηλώσεις ξεκινούν ουσιαστικά από το Σάββατο του Λαζάρου που είθισται κάθε χρόνο τα χορωδιακά σύνολα του νησιού, μετά το πέρας της θείας λειτουργίας στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου των Γερόντων και Αγίου Λαζάρου, να ξεκινούν για τα «Κάλαντα του Λαζάρου» με την ιδιόμορφη κερκυραϊκή διάλεκτο. Oι χορωδίες του νησιού τα ψάλλουν από καντούνι σε καντούνι, με την τελική συνάντησή τους να γίνεται στο «San Giaccomo», το παλιό Δημαρχείο της Πόλης.
Κυριακή των Βαΐων
Την Κυριακή των Βαΐων γίνεται η Λιτάνευση του Σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα, όπου λαμβάνουν μέρος όλες οι φιλαρμονικές του νησιού!
Τη Μεγάλη Τρίτη, στο Περιστύλιο των Παλαιών Ανακτόρων, ψάλλεται μοναδικά το «Τροπάριο της Κασσιανής». Τη Μεγάλη Τετάρτη, η Κέρκυρα αποχαιρετά τα ζωντανά της χρώματα, βυθίζεται στη θλίψη των Αγίων Παθών και ντύνεται στα μωβ. Τα φανάρια της πόλης στο Λιστόν, τα Ανάκτορα και τους δρόμους του νησιού φωτίζονται με μωβ χρώμα, με το ίδιο πένθιμο χρώμα φωτίζεται και ο Σταυρός στο Παλαιό Φρούριο.
Τη Μεγάλη Πέμπτη στην Κέρκυρα αναβιώνει στο Duomo, στον Καθεδρικό Ναό των Καθολικών, η «Τελετή του Νιπτήρα». Πρόκειται για την αναπαράσταση της «νίψεως των ποδών των Αποστόλων από τον Κύριο». Στην ύπαιθρο του νησιού, το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, αναβιώνει το έθιμο του «πλεξίματος του γαϊτάνιου». Σύμφωνα με την παράδοση, οι γυναίκες σταματούν το πλέξιμο, κάθε φορά που απαγγέλλεται Ευαγγέλιο.
Μεγάλη Παρασκευή
Τη Μεγάλη Παρασκευή η Κέρκυρα «πλημμυρίζει» από τα πένθιμα εμβατήρια των Φιλαρμονικών και τη μεγάλη πομπή των επιταφίων, που ξεκινά το μεσημέρι και ολοκληρώνεται αργά το βράδυ, λίγο πριν τα μεσάνυχτα. Η πρώτη περιφορά του Επιταφίου, πραγματοποιείται από την Ιερά Μονή Παλαιοκαστρίτσας και είναι σαγηνευτική. Μέσα στην πόλη θα γίνει η περιφορά των 33 επιταφίων, συνοδευόμενοι από τους μελωδικούς ήχους των φιλαρμονικών.
Το έθιμο των Μπότηδων
Με το σήμα της πρώτης Ανάστασης στις 12 το μεσημέρι, οι κάτοικοι της Κέρκυρας πετούν τεράστια κανάτια γεμάτα νερό – τους μπότηδες – από τα μπαλκόνια τους. Οι μπότηδες είναι τα πήλινα κανάτια με στενό στόμιο και δυο χερούλια στο πλάι για τη μεταφορά τους. Τα μπαλκόνια είναι στολισμένα και οι κάτοικοι δένουν στους μπότηδες κόκκινες κορδέλες – το κόκκινο είναι το χρώμα της Κέρκυρας. Στην περιοχή γύρω από το Λιστoν θα δείτε δεκάδες κανάτια κάθε μεγέθους να πετάγονται από τα μπαλκόνια και να σπάνε με πάταγο στο έδαφος.
Το βράδυ κατευθυνθείτε στον ιερό ναό της Αγίας Παρασκευής στην πόλη. Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα ξεκινάει η πομπή με τις φιλαρμονικές και τις χορωδίες του ορθόδοξου και του καθολικού κλήρου με κατεύθυνση προς την πλατεία Σπιανάδα.
Αράχωβα
Παράδοση και κατανυκτική ατμόσφαιρα είναι τα κύρια χαρακτηριστικά το Πάσχα στην όμορφη Αράχωβα, το πιο κοσμοπολίτικο χωριό.
Η Αράχωβα, αν και αποτελεί νούµερο ένα χειµερινό προορισµό, λόγω του χιονοδροµικού κέντρου αλλά και του έντονα κοσµοπολίτικου χαρακτήρα της, δεν είναι λίγοι όσοι την επιλέγουν και για µια µίνι πασχαλινή απόδραση, καθώς είναι σε πολύ κοντινή απόσταση από την Αθήνα µε ιδιαίτερα κατανυκτικό ύφος.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι διαθέτει 35 εκκλησίες, δείγµα της βαθιάς πίστης που διακρίνει τους ντόπιους. Φηµισµένο έθιµο είναι το “Πανηγυράκι» του Αϊ-Γιώργη“, που λαµβάνει χώρα κάθε χρόνο και είναι αφιερωµένο στον προστάτη του χωριού, τον Άγιο Γεώργιο. Οι εορτασµοί κρατούν 3 µέρες µε λιτάνευση της ιερής εικόνας, κανονιοβολισµούς, παραδοσιακά τραγούδια, αθλητικά δρώµενα και χορούς.
Ανήµερα το Πάσχα, πραγµατοποιείται η περιφορά της εικόνας στο χωριό, συνοδευόµενη από πλήθος πιστών. Ξηµερώνοντας η Κυριακή του Πάσχα, η Αράχωβα ολόκληρη… πνίγεται στον καπνό! Το έθιµο ορίζει πως κάθε γειτονιά σκάβει έναν λάκκο, όπου ανάβει φωτιές µε κληµατόβεργες για να ψήνονται τα αρνιά! Εάν θέλετε τη ρουµελιώτικη παράδοση στο πιάτο σας, οι ταβέρνες στην Αράχωβα και στο Λιβάδι ενδείκνυνται για να απολαύσετε τα πεντανόστιµα πασχαλινά τους εδέσµατα.
Κάλυμνος
Το Πάσχα στην Κάλυμνο είναι ένα από τα πιο… εκρηκτικά που θα συναντήσετε στην Ελλάδα. Οι προετοιμασίες για το Πάσχα ξεκινούν αρκετό καιρό πριν από τη Μεγάλη Εβδομάδα, με το άσπρισμα και ασβέστωμα των σπιτιών.
Τη Μεγάλη Δευτέρα οι νοικοκυρές ψήνουν τα παραδοσιακά λαμπριάτικα κουλούρια, με τη μοσχοβολιστή μυρωδιά της βανίλιας να «γεμίζει» τον αέρα του νησιού.
poster
Το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης οι γυναίκες λένε το Μοιρολόι του Χριστού, ένα παραδοσιακό καλύμνιο μοιρολόι, με πολύ ιδιαίτερη μελωδία, θυμίζοντας βυζαντινό τροπάρι και δημοτικό τραγούδι.
Δείτε παρακάτω το Μοιρολόι από την Κάλυμνο
Η Μεγάλη Παρασκευή έχει ξεχωριστό χρώμα, με τους ενορίτες των εκκλησιών να κατεβαίνουν στο λιμάνι του νησιού, όπου οι κοπέλες ντυμένες με τοπικές στολές ψέλνουν τα εγκώμια.
Το Μεγάλο Σάββατο ετοιμάζεται το «μουούρι», το παραδοσιακό γεμιστό αρνί ή κατσίκι σε πήλινο σκεύος το οποίο αφού σφραγιστεί με ζυμάρι ψήνεται σε ξυλόφουρνους επάνω σε κληματόβεργες.
Ωστόσο, αυτό που κάνει το Πάσχα των Καλύμνιων να ξεχωρίζει είναι οι δυναμίτες. Από την πρώτη Ανάσταση το Μεγάλο Σάββατο στις 12 το μεσημέρι μέχρι και το βράδυ της Ανάστασης οι δυναμίτες «πέφτουν βροχή».
Δυο ομάδες από όλες τις γειτονιές της Καλύμνου ανεβαίνουν στο βουνό, στον Άγιο Νικόλαο και στον Άγιο Στέφανο και το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα κάνουν το νησί να… τρέμει στην κυριολεξία. Οι «αντίπαλοι» συναγωνίζονται για το ποιος θα πετάξει τους πιο πολλούς δυναμίτες και η νύχτα γίνεται μέρα από τις εντυπωσιακές εκρήξεις.
Σύμφωνα με το έθιμο, αμέσως μετά την Ανάσταση τις νοικοκυρές με τα κεριά αναμμένα με το Άγιο Φως να κάνουν και ένα σταυρό στον τοίχο της πόρτας του σπιτιού τους για να έχουν την ευλογία της Ανάστασης στο σπιτικό τους.
Λεωνίδιο
Στο παραδοσιακό Λεωνίδιο αναβιώνει κάθε χρόνο στην Ανάσταση (υπό κανονικές συνθήκες) ένα από τα μοναδικά και πλέον φαντασμαγορικά αναστάσιμα έθιμα της Ελλάδας. Φέτος αυτό δεν θα γίνει λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών των οποίων ζούμε, όπως δεν έγινε και πέρσι αλλά με αφορμή την Ανάσταση και το Πάσχα που είναι σε λίγες μέρες, ας δούμε την ιστορία αυτής της όμορφης παράδοσης…
Ο μεγάλος Μικρασιάτης Έλληνας επιφυλλιδογράφος και θεατρικός συγγραφέας, λάτρης του Λεωνιδίου και ιδιαιτέρως της συνοικίας του Κοιλάσσου, Δημήτρης Ψαθάς έγραφε:
“…Καρναβάλι στη Πάτρα και Πάσχα μόνο στο Λεωνίδιο”.
Το ξεχωριστό χρώμα το δίνει το πέταγμα των «αερόστατων» το βράδυ της Ανάστασης, ένα έθιμο που απαντάται μόνο στη πόλη αυτή και αναβιώνει κάθε χρόνο. Πρόκειται για ένα από τα μοναδικά και πιο φαντασμαγορικά πασχαλινά έθιμα της Ελλάδας.
Με το Χριστός Ανέστη από τις πέντε ενορίες παίρνουν φωτιά οι κολλημάρες των αεροστάτων, οι ποτισμένες με λάδι και πετρέλαιο, πληρούν με ζεστό αέρα -που είναι ελαφρύτερος- τα αερόστατα και με ένα τεχνικό στρίψιμο τα ωθούν οι ενορίτες προς τα πάνω απελευθερώνοντάς τα, αυτά ανεβαίνουν στα μεσούρανα και για 30-40 λεπτά κατακλύζουν τον ουρανό, προσθέτοντας 500-600 αστέρια σ΄ αυτά της ανοιξιάτικης γλυκιάς αναστάσιμης νύκτας.
Το θέαμα είναι μοναδικό, όταν καίγεται κάποιο αερόστατο από υπερβολικά μεγάλη κολλημάρα, ή από πολύ πετρέλαιο, ή ακόμη όταν μπερδεύεται στα σύρματα της ΔΕΗ, η αγωνία κορυφώνεται, διότι οι ανταγωνιστές των άλλων ενοριών κρατούν λογαριασμό αποτυχιών, για να ακολουθήσουν τα πειράγματα το πρωί της Κυριακής του Πάσχα στην ψησταριά του Δήμου.
Τα αερόστατα, αφού ετοιμάζονται από τα παιδιά εβδομάδες πριν, από κάθε ενορία, αφήνονται – ρίχνονται εκατό με εκατόν είκοσι.
Δε γνωρίζουμε την προέλευση του εθίμου, αλλά οι παλιότεροι θυμούνται ότι ξεκίνησε περίπου το 1910-1915 (πληροφορία του μακαρίτη θεολόγου Νικολάου Οικονομάκη), από τον παπαΔημήτρη Κουτσογιάννη ή τον Ευάγγελο Καρακλή.
Οι κόλλες που κατασκευάζονται τα αερόστατα έχουν χρώμα συνήθως μπλε, πράσινο, πορτοκαλί, αλλά το χρώμα που κυριαρχεί είναι το κόκκινο και το κίτρινο.
Στην αρχή ενώνουν δύο κόλλες χαρτί μεταξύ τους, π.χ. μία κόκκινη και μία μπλέ, ύστερα τις κάνουν τέσσερις βάζοντας τα χρώματα αντίθετα (κόκκινο-μπλέ, μπλέ-κόκκινο). Μετά τις τέσσερις κόλλες χαρτί τις κάνουν οκτώ, τις οκτώ δεκαέξι.
Κατόπιν φτιάχνεται η κορυφή, ο θόλος του αεροστάτου, o κουμπές. Τσακίζουν τις δύο άκρες της κορυφής τριγωνικά, τις κόβουν και μετά τις κολλούν με σύγχρονη κόλλα εμπορίου,(παλιά η κόλλα ήταν από ζυμάρι η αλευρόκολλα). Ακολουθεί το καλάμωμα, το ράψιμο δηλαδή λεπτυσμένου καλαμιού στο στόμιο του αεροστάτου. Μετά το ράψιμο στο καλάμι τοποθετείται σταυρωτά σύρμα και σ΄ ένα γάντζο ακριβώς στη διασταύρωση των συρμάτων τοποθετείται η κολλημάρα. Το άναμμα της κολλημάρας και το πέταγμα του αεροστάτου μόνο στο Λεωνίδιο και τη στιγμή που ο παπάς ψέλνει το Χριστός Ανέστη, έχει τη μοναδική του αξία, πουθενά αλλού δεν υπάρχει αυτό το έθιμο.
Δεν είναι βέβαια μόνο τα αερόστατα και το κάψιμο του τοποθετημένου επί ξύλινου δοκού και στη μέση του αφανού (μεγάλος σωρός από αγκάθια-αφάνες που σπεύδουν οι ενορίτες με τις αναμμένες λαμπάδες τους να βάλουν φωτιά για να κάψουν τα αγκάθια που μ΄ αυτά κατασκεύασαν τον ακάνθινο στέφανο και επέθεσαν στο μέτωπο του Χριστού οι Εβραίοι) Ιούδα, είναι και κάτι άλλο που κάνει την Ανάσταση στο Λενίδι μοναδική. Είναι τα χιλιάδες βαρελότα και οι εκατοντάδες δυναμίτες που ρίχνονται με το “Χριστός Ανέστη”.
Κανείς δε γνωρίζει ποιος τα κατασκευάζει και ποιος τα πωλεί. Κανείς δεν αποκαλύπτει το μεγάλο μυστικό. Άλλος τα έχει στο ταγάρι και άλλος στην τσάντα της γυναίκας ή της κόρης του, για να αποφύγει τυχόν έλεγχο της Αστυνομίας.
Είναι έθιμο-λίγο βάρβαρο βέβαια και επικίνδυνο για την ιερότητα της στιγμής – και οι επισκέπτες, το δέχονται και το χαίρονται, όταν υπάρχει λογική, μέτρο και προ πάντων προσοχή όταν ρίχνονται.
Το βράδυ της Μ. Παρασκευής οι πέντε Επιτάφιοι ξεκινούν από τις εκκλησίες συνοδευόμενοι από το μεγάλο ξύλινο Σταυρό, όλα τα εξαπτέρυγα, όλο το εκκλησίασμα και τους ιερείς με την επίσημη φορεσιά τους, συναντώνται στην προ του Ηρώου Πεσόντων πλατεία. Ενώ αναπέμπεται δέηση, η εκκλησιαστική χορωδία που ίδρυσε ο καλλικέλαδος πατέρας μακαριστός Δημήτριος Γολεγός ψέλνει τα «Εγκώμια». Τα μάτια όλων περιεργάζονται τους Επιτάφιους για το ποιος είναι ο καλύτερα στολισμένος.
Φαναράκια Λεωνίδιο
Οι κοπέλες με την καθοδήγηση των μανάδων τους με ιδιαίτερη φροντίδα επιμέλεια αλλά και κατάνυξη τους έχουν ανθοκεντήσει περίτεχνα. Τα στεφάνια, οι σταυροί, τα στέμματα και τα άλλα κεντίδια από βιολέτες λευκές και μωβ, μονές και διπλές, τριαντάφυλλα, αγριολούλουδα, αγιωργί και φύλλα κισσού έχουν κάνει το θαύμα τους. Όλοι βραβεύονται. Δεν υπάρχει δεύτερος ή τρίτος. Όλοι είναι πρώτοι.
Μεγάλο Σάββατο βράδυ, ένταση, αναμονή και σκοτάδι. Πρόσωπα φωτισμένα από τα φαναράκια των μικρών και τα κεριά. Πλησιάζει η μεγάλη στιγμή της Αναστάσεως.Η μικρή όμορφη και γραφική πρωτεύουσα της Τσακωνιάς μετατρέπεται σ΄ένα γιγάντιο σκηνικό θεάματος, ήχου και φωτός. Από τη μια τα βαρελότα, τα δυναμιτάκια, οι δυναμίτες και τα κανούλια, από την άλλη 500-600 αερόστατα ξεκολλούν από τη γη, για να ταξιδέψουν με ορμή στην αρχή και νωχελικά κατόπιν το ταξίδι τους προς τ΄ αστέρια. Η παράδοση λέει πως όποιες καιρικές συνθήκες και να επικρατούν, ξαφνικά τη στιγμή της Αναστάσεως επικρατεί σχετική νηνεμία με ελαφρό δυτικό αεράκι.Οι φωτιές από τις κολλημάρες των αεροστάτων πολλές φορές γίνονται ορατές μέχρι τις Σπέτσες και το Ναύπλιο.
Την Κυριακή του Πάσχα ο Δήμος, χρόνια τώρα, στήνει στον κήπο του Δημαρχείου, σούβλες με αρνιά και κοκορέτσια και φιλεύει όλους τους επισκέπτες με καλόπιοτο κρασί, νόστιμους μεζέδες και κόκκινα αυγά.
Στην Ακολουθία της Αγάπης, το απόγευμα, στην πλατεία 25ης Μαρτίου το Ευαγγέλιο διαβάζεται και στην Τσακώνικη διάλεκτο.
Πάτμος
Κατάνυξη και ηρεµία, γαλήνη και µυστικισµός, αυτό είναι το πρώτο που έρχεται στο µυαλό, συζητώντας για την Πάτµο. Το µεγαλόπρεπο νησί που στέκεται άξιο µέσα στα ταραχώδη νερά του Αιγαίου στο σύµπλεγµα των Δωδεκανήσων, είναι αγαπηµένος προορισµός διανοουµένων, καλλιτεχνών και επωνύµων από όλο τον κόσµο. Δεν είναι τυχαίο το προσωνύµιο που του έχει αποδοθεί ως “Ιερουσαλήµ του Αιγαίου” και “νησί της Αποκάλυψης”.
Το µέρος όπου ο Ευαγγελιστής Ιωάννης έγραψε το βιβλίο της Αποκάλυψης, έχει την τιµητική του τις ηµέρες του Πάσχα, µε ολοένα και περισσότερους επισκέπτες. Η αρχιτεκτονική της Χώρας είναι µοναδική, µε τα λευκά αρχοντικά και τα νησιώτικα σπίτια συγκεντρωµένα µε έναν γραφικό τρόπο κάτω από το µοναστήρι, µε στενά σοκάκια, λιθόστρωτες αυλές, παραδοσιακές ταβέρνες και µοντέρνα καταστήµατα.
Σηµειωτέον, στη Χώρα δεν επιτρέπονται οχήµατα, γεγονός πολύ σηµαντικό για την ηρεµία και την οµορφιά του τόπου. Η ενέργεια του νησιού, σε συνδυασµό µε το επιβλητικό Μοναστήρι στην κορυφή του, η τελετουργία & τα έθιµα είναι αρκετοί λόγοι για να περάσετε το Πάσχα στο νησί της Αποκάλυψης, σε κλίµα ιδιαίτερης κατάνυξης.
Ολόκληρη η Μεγάλη Εβδοµάδα είναι µοναδική, αξίζει δε να παρακολουθήσετε όλες τις λειτουργίες στο ξωκλήσι του Αγίου Ιωάννη, που είναι χτισµένο στη σπηλιά που αποτέλεσε το ασκητήριο του Ευαγγελιστή. Το πιο χαρακτηριστικό έθιµο είναι η Τελετή του Νιπτήρα, που τελείται το πρωί της Μεγάλης Πέµπτης. Σύµφωνα µε τις βυζαντινές παραδόσεις, αυτό το τελετουργικό πραγµατοποιείται µόνο στην Πάτµο και τα Ιεροσόλυµα. Όλο το νησί µαζεύεται στην κεντρική πλατεία και παρακολουθεί το έθιµο, που ουσιαστικά είναι η αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου.
Τη Μεγάλη Παρασκευή, στο µοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, ακολουθεί µια δεύτερη αναπαράσταση της ιστορίας, αυτή της αποκαθήλωσης. Το ίδιο βράδυ, όλοι οι Επιτάφιοι από τις εκκλησίες του νησιού περνούν µέσα από τα καλντερίµια της Πάτµου και καταλήγουν στις κεντρικές πλατείες της Χώρας και της Σκάλας.
Μην χάσετε την Ανάσταση στο Μοναστήρι της Χώρας, που γιορτάζεται µε ιδιαίτερη λαµπρότητα, ενώ την Κυριακή του Πάσχα, το απόγευµα, τελείται η Τελετουργία της Αγάπης, όπου το ευαγγέλιο διαβάζεται σε 7 διαφορετικές γλώσσες. Για την Ανάσταση στο Μοναστήρι, πιάστε θέση τουλάχιστον µία µε µιάµιση ώρα πριν από το «Χριστός Ανέστη», αφού επικρατεί το αδιαχώρητο, ενώ στο προαύλιο της γυναικείας Μονής του Ευαγγελισµού η Ανάσταση γίνεται χωρίς µικρόφωνα και βεγγαλικά µε τις ψαλµωδίες των καλογριών.
Το τυπικό του Πάσχα κλείνει τη Νέα Τρίτη µε την περιφορά των ιερών εικονισµάτων στα σπίτια της κάθε ενορίας για να έχουν όλα τα σπίτια την εύνοια του Θεού.
Το παρόν άρθρο άντλησε πληροφορίες από εδώ.
